POGLED U NAŠE DOBA
Tesline vizije:

- Kako je Tesla zasmišljao naše vreme, 2010. i 2035.godinu. Članak objavljen u časopisu „Liberty“, februara 1937. (iz knjige Aleksandar Milinković, TESLA-čarobnjak i genije, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“, Beograd, 2005, 130-141.)

„Čini mi se da sam oduvek bio ispred svog vremena... Predviđanje je nezahvalno. Nijedan čovek ne može da vidi suviše daleko u budućnost. Napredak i pronalasci se razvijaju u drugačijim pravcima od onih koje smo predviđali. Takvo je bilo moje iskustvo, mada sebi laskam da su događaji potvrdili mnoge razvojne pravce koje sam predviđao u prvoj trećini dvadesetog veka.

Izgleda da sam uvek bio ispred svog vremena. Trebalo je da čekam devetnaest godina da proradi elektrana na Nijagari zasnovana na mom sistemu, prošlo je petnaest godina pre nego što je moj patent za bežični prenos signala, objavljen još 1893, našao univerzalnu primenu. Najavio sam kosmičke zrake i moju teoriju radioaktivnosti 1896. Jedno od najznačajnijih otkrića – rezonantnost Zemlje – kao osnovu bežičnog prenosa energije, a koje sam objavio 1899, mnogi ne razumeju ni danas. Gotovo dve godine pošto sam obavio prenos električne energije oko čitave planete, Edison, Štajnmec (Steinmetz), Markoni i drugi, tvrdili su da je nemoguće bežičnim putem preneti preko Atlantika čak ni običan signal. S obzirom da sam nagovestio toliko mnogo značajnih otkrića, mislim da neću mnogo pogrešiti ako pokušam da predvidim kako će izgledati život u dvadeset i prvom veku.

Život jeste i uvek će biti jednačina čije je rešenje neuhvativo, ali ona ipak sadrži određene poznate činjenice. Sa sigurnošću možemo da kažemo da je život kretanje, iako nedovoljno poznajemo njegovu prirodu. Za kretanje je neophodno telo koje se pomera i sila koja ga potiskuje i pomaže da savlada otpor. Čovek, uopšteno, je masa koju potiskuje sila. Otuda se i opšti zakoni u carstvu mehanike koji važe za kretanje, mogu primeniti i na čovečanstvo.

Postoje tri načina kako se može povećati energija koja određuje ljudski proces: prvo, možemo povećati masu. To bi, u slučaju čovečanstva, značilo poboljšanje uslova života, zdravlja, razvoja vrste i slično. Drugo, možemo da smanjimo sile otpora koje usporavaju napredak, kao što su neznanje, glupost, i religiozni fanatizam. Treće, možemo da umnožimo energiju ljudske mase ovladavanjem silama univerzuma, kao što je sila sunca, okeana, vetrova i plime i oseke. 

Prvim metodom ostvarujemo više hrane i opšte blagostanje. Drugim, se stvaraju uslovi za mir. Trećim se povećava naša sposobnost da radimo i stvaramo. Napredak, bilo kakav, je nemoguć ukoliko naši napori nisu usmereni ka povećanju blagostanja, ka miru i ka stvaralaštvu. Po tome, je mehanicističko shvatanje života jedinstveno sa učenjima Bude i Isusa. 

Mada nisam vernik u ortodoksnom smislu, oslanjam se na religiju, prvo, jer svaki čovek mora da ima neki ideal – religiozni, umetnički, naučni ili humanitarni – da bi njegov život imao nekog smisla. Drugo, jer sve velike religije sadrže mudre preporuke za dobar život, a koje važe danas kao i u doba kada su nastale.

Ne postoji sukob između ideala nauke i ideala religije, ali je nauka suprotstavljena teološkim dogmama jer se nauka zasniva na činjenicama. Za mene, univerzum je jednostavno velika mašina koja nikada nije postala i nikada neće nestati. Ljudsko biće nije izuzetak u prirodnom poretku stvari. Čovek je, kao i univerzum, mašina. Ništa ne dopire do našeg uma niti utiče na naše delovanje, posredno ili neposredno, a da nije odgovor na poruke koje čulima primamo iz spoljašnje sredine. Zbog sličnosti naše konstrukcije i naše okoline, svi slično odgovaramo na slične uticaje, a kao rezultat naših reakcija, dolazimo do razumijevanja. Tokom svih ovih vekova, razvijali su se beskonačno složeni mehanizmi, međutim, ono što mi zovemo „duša“ ili „duh“, nije ništa više od zbira svih funkcija tela. Kada ove funkcije nestanu, takođe nestaju i „duša“ ili „duh“. 

Ja sam ove ideje izneo daleko pre nego što su bihejvioristi, predvođeni Pavlovom u Rusiji i Votsonom u Sjedinjenim državama, objavili koncept svoje nove psihologije. Ovo, očigledno mehanicističko shvatanje nije u suprotnosti sa etičkim shvatanjima života. Opšte prihvatanje ovih postavki ne bi razorilo religiozne ideale. Danas su budizam i hrišćanstvo najveće religije, i po broju vernika i po značaju. Verujem da će njihova suštinska shvatanja izgraditi novu religiju ljudske duše u dvadeset prvom veku. 

Godine 2100. razvoj života će biti pod potpunom kontrolom nauke. U prošlosti, zakonom borbe za opstanak, uglavnom su nestale manje podobne osobine. Čovekovo novo osećanje sažaljenja suprotstavlja se neumoljivom delovanju prirode. Kao rezultat, nastaviće se očuvanje života i razvoj neprilagođenih pripadnika vrste. Jedini metod koji bi odgovarao našem osećanju civilizovanog ponašanja je sterilizacija i potiskivanje seksualnog instikta kod neprilagođenih jedinki. Nekoliko evropskih i neke članice unije Sjedinjenih država odlučuju se da sterilizuju kriminalce i mentalno poremećene osobe. To nije dovoljno. Naučnici stalno vrše pritisak da se osnivanje bračne zajednice učini što težim. Svakome ko nije pouzdan roditelj neće biti dopušteno da stvara potomstvo. Za jedan vek od danas, normalnoj osobi biće jednako neprihvatljivo da opšti sa neprilagođenim pripadnicima društva koliko i sa običnim kriminalcima. 

Higijena i fizička kultura biće priznati delovi obrazovnog sistema i državnog aparata. Ministar za higijenu i fizičku kulturu, 2035.godine, u vladi tadašnjeg predsednika SAD biće značajniji od ministra odbrane. Zagađenost naših obala, kao što je danas oko Njujorka, za našu decu i unuke biće nezamisliv kao što je nama nezamisliv život bez vodovoda i kanalizacije. Snabdevanje vodom će se strogo nadzirati, a samo lud čovek koristiće vodu koja nije sterilizovana.

Više ljudi umire ili oboljeva od zagađene vode nego kafe, čaja, duvana i drugih stimulanata. Takođe, praktično ne jedem meso. Uveren sam da za sto godina kafa, čaj i duvan neće biti toliko primamljivi. Alkohol će se, ipak, i dalje koristiti, jer on nije stimulant već provereni eliksir života. Stimulanti neće nestajati pod prisilom. Jednostavno više neće biti u modi da se organizam truje štetnim sastojcima. Prirodna hrana, kao što su mleko, med, žitarice biće osnova epikurejskih večera i u vrhunskim restoranima dvadeset prvog veka.

Biće dovoljno žita i proizvoda od žita da se ishrani čitav svet, uključujući i milione gladnih u Kini i Indiji. Naša planeta je prebogata, a tamo gde nešto nedostane, azot dobijen iz vazduha će obnoviti tkivo Zemlje. Ja sam 1900. razvio proces za ovu namenu. Kasnije, posle četrnaest godina, pred ratnim potrebama, usavršili su ga nemački hemičari. 

Znatno pre kraja sledećeg veka, sistematsko pošumljavanje i naučno upravljanje prirodnim resursima, učiniće kraj šumama, šumskim požarima i poplavama. Univerzalna primena vodene energije i njen prenos na velike razdaljine, omogućiće da svako domaćinstvo dođe do jeftinije energije pa će prestati potreba za sagorevanjem tečnosti. Smanjenjem napora za goli opstanak, čovečanstvo će više biti usmereno ka razvoju ideala nego materijalnih vrednosti. 

Danas i najcivilizovanije zemlje sveta maksimum svojih prihoda troše na ratove, a minimum na obrazovanje. U dvadeset prvom veku taj odnos će se izmeniti. Postaće slavniji oni koji dobijaju bitke protiv neznanja nego oni koji umiru na bojnim poljima. Otkriće nove naučne istine privlačiće veću pažnju od diplomatskih događaja. Čak su i novine naših dana počele da prihvataju naučna otkrića ili novo filozofsko shvatanje kao i svaku drugu vest. Novine dvadeset prvog veka će još pisati o kriminalnim i političkim kontraverzama, ali će glavni naslovi na naslovnim stranama biti objave novih naučnih hipoteza.

Napredak će biti nemoguć ukoliko ljudi nastave sa divljačkom praksom međusobnog ubijanja. Od svog oca, erudite i upornog borca za mir, nasledio sam duboku mržnju prema ratu. Kao i drugi pronalazači, neko vreme sam verovao da se ratovi mogu zaustaviti ako se učine još razornijim. Ali, shvatio sam da je to pogrešno. Potcenio sam čovekov borilački instikt, za koji će trebati više od jednog veka da bi sasvim izbledeo. Rat se ne može ukinuti tako što ćemo ga staviti van zakona. Nećemo ga sprečiti ako razoružamo najmoćnije. Ratovi će se sprečiti, ne tako što ćemo oslabiti jake, već tako što će svaki narod, slab ili jak, biti u stanju da sam sebe odbrani. 

Otuda, svako sredstvo koje se koristi za odbranu može da služi i agresivnim namerama. Time se obezvređuju dobre namere za ostvarenje mira. Ja sam, međutim, uspeo da dođem do ideje kako da usavršim sredstva koja bi poslužila uglavnom za odbranu. Ako bi se prihvatila, to bi potpuno izmenilo odnose među narodima. Time bi se svaka zemlja, velika ili mala, učinila sposobnom da pruži otpor neprijateljskim vojskama, avionima ili drugim sredstvima napada. Moj pronalazak zahteva izgradnju velikog generatora, koji bi, kada se stavi u pogon, bio u stanju da uništi sve, od neprijateljske vojske do ratnih mašina, u krugu od oko 400 kilometara. On bi, da tako kažem, predstavljao snažan zid i nepremostivu prepreku pred bilo kakvim oblikom agresije.

Ako nijednu zemlju ne možete uspešno da napadnete, tada prestaje svaki smisao za ratnu opciju. Moje otkriće razoružava zlokobnu snagu aviona ili podmornica, ali ostaje nadmoć bojnih brodova, jer se brodovi mogu opremiti nekim od neophodnih uređaja. Možda će i dalje biti ratova na moru, ali nijedan ratni brod neće moći da prodre kroz kopnenu liniju odbrane, jer će uređaji na obali biti nadmoćniji od bilo kog naoružanja bojnih brodova. 

Želim da izričito podvučem da se ovaj moj pronalazak ne oslanja na tzv. „zrake smrti“. Zraci nisu primenljivi jer se ne mogu proizvesti u potrebnoj količini i jer na većim razdaljinama gube neophodnu snagu. Sva energija Njujorka (približno dva miliona konjskih snaga) pretvorena u zrake i projektovana na razdaljinu od četrdeset kilometara, ne bi mogla da ubije čoveka, jer bi se, prema poznatim zakonima fizike, toliko raspršila da ne bi imala nikakvog efekta. 

Moj aparat projektuje čestice koje mogu biti relativno velike ili mikroskopskih dimenzija, i omogućava da se na mali prostor i na veliku razdaljinu prenese trilione puta više energije nego što je moguće sa zracima bilo koje vrste. Hiljade konjskih snaga mogu se preneti snopom tanjih od dlake u kosi, a da ih, pritom, ništa ne može zaustaviti. Ova osobina zraka omogućiće, između ostalih stvari, nezamislive rezultate u televiziji, jer gotovo da neće biti ograničenja za intenzitet osvetljavanja, veličinu slike, ili razdaljine na kojoj je moguća projekcija slike. 

Ne kažem da neće biti još razarajućih ratova pre nego što svet prihvati moj izum. Ja verovatno neću doživeti njegovu primenu. Ali, uveren sam da će za jedan vek od danas sve zemlje obezbediti da ovim ili nekim sličnim sredstvom postanu imune od napada.

Bezbrojne poslove koji se danas još uvek obavljaju rukom zameniće „ruke“ automata. Baš u ovom trenutku, naučnici u labaratorijama američkih univerziteta nastoje da stvore nešto što se opisuje kao „mašina koja misli“. Takav razvoj sam ranije predviđao. 

Ja sam, u stvari, konstruisao „robote“. Danas su roboti nesporna činjenica, ali same principe još treba otkrivati. U dvadeset prvom veku roboti će zauzeti mesto koje su imali robovi u drevnim civilizacijama.

Uopšte ne postoji razlog zbog koga se sve to ne bi dogodilo i za manje od jednog veka. A ako pažnja čovečanstva ne bude previše zaokupljena spoljašnjim ratovima i unutrašnjim revolucijama, nema razloga da milenijum elektronike ne započne već za nekoliko decenija.“ - 

-Članak iz knjige:
Aleksandar Milinković, TESLA – čarobnjak i genije, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,
Beograd, 2005, 80, 130-141. 
 
Komentari

Napisao: Vladimir Karadžić, dip. istoričar, istraživač prirode i društva
Podgorica, 1. februar 2012. godine


U potpunosti svjestan sebe, Nikola Tesla počinje članak sa: “Čini mi se da sam uvek bio ispred vremena…”.1/ Na osnovu svega što je ostvario, Tesli i nije bilo teško imati viziju u njegovoj poznatoj umnoj labaratoriji o tome kako bi mogao izgledati XXI vijek.

1896. godine, Nikola Tesla je prvi govorio o “kosmičkim zracima”. U to vrijeme skoro niko iz naučnog svijeta to nije uzimao za ozbiljno, dok nauka definitivno nije potvrdila 1912. godine. Prema “Vojnoj enciklopediji” piše da je Robert A. Miliken ponovo otkrio ove zrake. Kao i Tesla, vjerovao je da su ovi zraci po svojoj prirodi vibracije slični svjetlosti. Dr. Artur H. Krempton je nakon Milikena dokazao postojanje kosmičkih zrakova. One se satoje od materijalnih čestica velike brzine. Svi opisuju ove zrake kao sredstvo za razbijanje atoma materije, stvarajući tako masu razorenih djelića, kako je i Tesla tvrdio. 2/

Iz predavanja “O svetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije” 1893. godine, vidi se da je Tesla već imao viziju bežičnog prenosa. Tu je obrazložio i pokretnost etra, vječnost energije i vibracija. U ovom vrlo zanimljivom predavanju, Tesla je ukratko razmatrao čula živog svijeta i njihove reakcije na uticaje vibracija, pokazujući činjenično stanje očnog organa kao najuticajnijeg za sva iskustva i spoznaje. “…Ako sam zaista ubeđen u neku fizičku istinu, onda je to ona da pokretački impuls mora dolaziti spolja…”, rekao je između ostalog u predavanju Nikola Tesla, smatrajući da “nešto” djeluje na nas više nego ljudska sposobnost da bude neposredno uplivisana vibracijama sredine, ne računajući posredovanje grube materije, jer: “… Kao što talasanje u fizičkom svetu, u beskrajnom okeanu sredine, prožima sve, tako u svetu organizma, u životu, neki početni impuls ide dalje, ponekad možda brzinom svetlosti a ponekad pak tako sporo da izgleda da godinama i godinama stoji, prolazeći kroz procese čoveku neshvatljive zamršenosti, ali u svim njegovim oblicima i u svim stupnjevima razvoja, njegova energija je uvek i večno u potpunosti prisutna…”. 3/

Svi koji su osporavali bežični prenos nisu ni razumjeli prirodu Zemlje ali ni dubinu elektriciteta. Pred kraj 1898. godine, Tesla je odlučio krenuti na praktično istraživanje prenošenja električne energije, što ga je 1899. dovelo do spoznaje tri značajna preduslova. Prvi je da treba izgraditi predajnik velike snage. Zatim drugi, da treba usavršiti načine individualizacije i izdvajanja energije koja bi se prenosila. Posljednji treći preduslov je predstavljao utvrđivanje zakona prostiranja struja kroz zemlju i atmosferu.

Imajući u vidu da je Kolorado Springs visoravan na nadmorskoj visini od dvije hiljade metara, Tesla je zbog svih prirodnih uslova planinskih oblasti odlučio da baš tu otpočne svoje eksperimentalno istraživanje. Stigao je tamo maja 1899, a već od juna počeo je sa radom. Ujedno je vodio i naučni Dnevnik sa svim zapažanjima iz eksperimenata i sa matematičkim proračunima. Knjiga koju je pisao poznata je kao “Dnevnik istraživanja Kolorado Springs 1899-1900”. Tesla je tada otkrio da zemlja bukvalno treperi od električnih vibracija. U Koloradu je suva i razređena atmosfera, sunčevi zraci obasjavaju predmete veoma intenzivno, zvučne vibracije su drugačije nego na drugim mjestima i sl., tako da je u labaratoriji Tesla znao i vještački izazivati, tj. proizvoditi paru veoma opasnog pritiska u buradima inspunjenim koncentrisanim rastvorom soli. U članku “Bežični prenos električne energije” za časopis “Electrical World and Engineer” 5. marta1904, ali i kasnije kada je dobio Edisonovu medalju 18. maja 1917, Tesla je opisao jedan od tih događaja iz Kolorada-jednom prilikom je od tolike pare jedva izvukao živu glavu u labaratoriji. 4 (a i b)/

U Kolorado Springsu potvrdio je tako i svoju teoriju iz 1892. o gigantskom okidaču mehanizma prirode-kako nastaje kiša. Ujedno je i nadogradio viđenje o kosmičkim zracima, jer je 1899. na isto mjesto otkrio i posebno zračenje sa Sunca-zračenje velike energije, kosmički zrak velike prodornosti. O tome je pisao u članku “Pokretačka snaga budućnosti” za “Everyday Science and Mechanics”, decembra 1931. 5/

Zemlja se ponaša kao magnet. Utiče i na veličinu deklinacije i inklinacije, što nazivamo magnetizmom. Na Zemlji je prosječna temperatura 14,3 step. C. Od neutralnog sloja ka dubini, temperatura raste za 1 step. C u prosjeku na svaka 33 m. To se naziva geotermskim stupnjem. Međutim, on nije isti svugdje na našoj planeti i razlikuje se na svakom kontinentu, pa čak i dijelovima jednog kontinenta. Zemlja ima toplotu, koja potiče sa 3 izvora. Prvi izvor toplote je Sunce, koje zagrijava atmosferu i površinu Zemlje različito u dubinama na svakom dijelu naše planete, u zavisnosti od geografske regije i klimatskih faktora na tom području. Drugi izvor toplote je u Zemljinoj kori, koji je od radioaktivnih elemenata urana, torijuma, radijuma i drugih elemenata, a nalaze se u granitnoj ljusci Sial-zone, na 10-15 km prema Aleksandru Evgeneviču Fermanu. I treći izvor toplote je iz Zemljinog jezgra koji ima izuzetno visoku temperaturu iskonskog porijekla, čija temperatura varira u zavisnosti od autora autorima - 200 000 step.C; 100 000 step.C; 5000 step.C; danas se smatra između 3000-4000 step.C. 6/

Tesla je uvijek uzimao, naučno, uticaj Sunca na Zemlju. Čak ga je uvrštavao u problem rata u vrlo zanimljivom članku “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”, 7.februara 1915. za “New York American”.7/ Smatra se da čak i Sunčeve pjege mogu izazvati vulkanske erupcije na Zemlji, jer imaju snažna magnetna polja. Sunčeve pjege se javljaju na fotosferi Sunca (površinskom sloju), i prolazne su i nestabilne pojave. One mijenjaju oblik i iščezavaju. Znaju trajati od nekoliko sati do nekoliko mjeseci. Njihovom pojavljivanju prethodi uznemirenost fotosfere, pojava fakula i erupcija na Suncu. Znaju dostići dimenzije 2000-3000 km, a nekada čak i do 120 000 km.

Pjege se okreću u skladu sa kretanjem Sunca oko svoje ose, pa se sa istoka pojavljuje ka ekvatoru i zalaze na zapadnoj strani. Temperatura im zna biti od 1400 step. K do 4300 step. K (Kalvina). Imaju 40% zračenja iste površine svijetlog dijela fotosfere. Pjege su veoma jakih magnetskih polja, čija jačina, u sredini, može iznositi i 4000 ersteda, dok je opšti nivo magnetskih polja Sunca svega nekoliko ersteda. Postoje pjege vodilje i pjege pratilje, i imaju obično suprotan magnetski polaritet. Npr. vodiljin polaritet na sjevernoj hemisferi suprotan je istom polaritetu na južnoj hemisferi. Zato je važan raspored pjega po longitudi, pošto u pojedinim vremenskim razmacima postoje aktivne longitude u kojima dolazi naročito do izražaja Sunčeva aktivnost ne samo u pogledu pjega nego i drugih pojava. Time se mogu objasniti izvjesne pojave zabilježene u Zemljinom magnetizmu i jonosferi (sloju Zemljine atmosfere od 80-800 km), kao i radiofrekventna i kosmička zračenja Sunca. Kada je maksimum Sunčeve aktivnosti, jačina njegovih decimetarskih i metarskih elektromagnetskih talasa, u neposrednoj blizini izvjesnih pjega, raste jako za nekoliko dana (radio-električna bura), kad se zapaža i porast magnetske aktivnosti na površini Zemlje. Tada nastaju i magnetske bure i promjene stanja u Zemljinoj jonosferi, što dovodi do prekida radio-veza na određenim frekvencijama. 8/

Naša planeta ima takvu kapacitivnost da je njena krutost veća od čelika. Ona može da zatreperi, približno, jednom u toku od skoro jednog časa i četrdesetdevet min. Ako se bilo kakvi udari dešavaju u pojedinim trenucima na površini (eksplozije bombi, mina, haubica, topova, torpedo i sl.) izazivaju se reakcionarne sile na Zemlji koje mogu pokrenuti tektonska pomijeranja u bilo kojem dijelu Zemlje. Tako npr. neka nesreća iz zemlje A može imati porijeklo od nekih eksplozija zemlje B u regionu. Ove reakcione sile iznose stotine ili čak hiljade tona, i mogu se osjetiti na površini naše planete. Naravno, dokazano je da se njihovo dejstvo može znatno uvećati rezonancom (Teslin oscilator). To je Tesla objasnio u članku “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”. 9/

“…Mislim da su zvezde, planete i sav naš svet iznikli iz etera, kada je zbog nekih uzroka jedan njegov deo postao manje gust. To se može uporediti s obrazovanjem mehura vazduha u vodi, jer je takvo poređenje vrlo blisko. Pritiskajući naš svet sa svih strana, etar se muči da se vrati u prvobitno stanje, ali mu se u tome isprečava unutrašnji električni naboj u telima materijalnog sveta. Tokom vremena, kada se izgubi unutrašnji električni naboj, etar će smrviti naš svet i pretvoriće ga u etar. Iz etra je nastao - u etar će se vratiti. Svako materijalno telo, bilo to Sunce - ili najmanja čestica, jeste oblast smanjivanja pritiska u etru. Zato oko materijalnih tela etar ne može da bude u nepokretnom stanju. Predstavite sebi da se vaš čamac vrti u ogromnom viru. Pokušajte da otkrijete kretanje vode u odnosu na čamac. Nećete otkriti nikakvo kretanje zato što je brzina okretanja čamca jednaka brzini kretanja vode. Zamenite u sopstvenoj predstavi čamac Zemljom, a vir - ciklonom etra, koji se okreće oko Sunca, i razumećete zašto eksperiment Majklson-Morlija nije bio uspešan…", piše Tesla u jednom od navoda o etru, vrlo blizak onom neobjavljenom članku iz 1935. godine. 10 (http://bit.ly/wlS6Kz)/

Na ovaj se citat nadovezuje jedno Teslino predavanje iz 1892. godine, održano u Institutu elektroinžinjera u Londonu, 3. februara i u Kraljevskom institutu takođe u Londonu sjutradan 4. februara. Predavanje se zvalo “Eksperimenti sa naizmeničnim strujama visokog napona i visoke frekvencije”. Tesla je izuzetno visokim frekvencijama stvorio jako osjetljiv električni “snop”, koji je bio toliko osjetljiv da je reagovao i na “stezanje mišića ruke”, pokazujući težnju ka “kružnom skretanju” od osobe koja bi se približavala i uvjek u pravcu kazaljke na satu. Zrak je dakle, bio “podložan magnetnim uticajima”. Tesla je pretpostavio da je taj pravac obrtanja očigledno uslovljen geomagnetskim silama Zemlje, i da se na južnoj hemisferi snop vjerovatno obrće suprotno od kazaljke na satu. Znači samo magnet mogao je da izazove suprotno kretanje zraka svjetlosti, a kako je naša planeta Zemlja ponašanja kao magnet, nema dakle nikakve istine u “zakrivljenom prostoru”, a “čvrsto sam uvjeren da takav snop, kada naučimo kako pravilno da ga proizvedemo, može biti sredstvo prenošenja informacija na razdaljinu bežičnim putem”, rekao je u predavanju Tesla. U nastavku predavanja osvrnuo se povlačenjem paralele sa vetrenjačom, istraživanjima Prisa, Herca i Lodža o zračenju elektromagnetne energije u zemlju i kosmos. 11/

Zemlja radi slično primjeru oboda lopte i klipa koji radi na rezonantnim frekvencijama, u prenosu i prihvatanju energije. Polazeći od toga, Tesla je otkrio da Zemlja može prenositi električni impuls, ukoliko je impuls dovoljno snažan. Ostalo sve funkcioniše odbijanjima i vraćanjima nazad. Nakon toga sve se pojačava novim poslatim impulsom. U Kolorado-Springsu za 9 mjeseci rada od 1899. godine do 1900, Tesla je konstruisao i generator visokofrekventnih struja velike snage, usavršavao metode individualizacije i međusobne izolacije prenete energije i utvrdio zakone prostiranja struja kroz zemlju i atmosferu. To ćemo kasnije malo podrobnije objasniti kako bismo shvatili šta to neki naučnici nisu razumjeli tada zbog prevelikog Teslinog hoda ispred vremena, što Tesla piše u ovom članku.

Teslin rad u Koloradu je ipak zapažen i zapamćen po otkriću vezanom za treći i najambiciozni cilj, a to je električna osobina naše planete. Nakon rada u Koloradu, Tesla je maja 1900. godine, iznio u javnost podatak da je najvažnija rezonantna frekvencija Zemlje 6 Hz. Ovo je potvrđeno od strane ostalih naučnika tek poslije njegove smrti – od 1952. do 1954. godine Šuman zajedno sa H.L.Konigom, potvrđuje Tesline rezultate iz perioda od 1899-1905.godine. Kasnije su još Balser i Vagner od 1960. do 1963. izvršili nova mjerenja boljom opremom, izdvojivši jonosferske frekvence iz elektromagnetskog šuma.

Eksperimentalno istraživanje u Kolorado Springsu potvrdilo je tačnost Teslinih pogleda iz 1893, pa time ne samo da je bilo moguće slati telegrafske poruke bez žice na bilo koju daljinu, već i uspostaviti širom planete Zemlje slaba treperenja ljudskog glasa, i još dalje od toga i prenositi u neograničenim količinama na bilo koju udaljenost Zemlje. Bežični prenos je obrazložen u člancima “Bečični prenos električne energije” za “Electrical World and Engineer”, (5. mart 1904.), zatim “Uticaj statičkog elektriciteta na bežični prenos” za časopis “Electrical Experimenter” (1. januar 1919.) i “Svetski sistem bežičnog prenosa energije” za “Telegraph and Telephone” (16. oktobar 1927.). 12/

S obzirom da je kasnija teorija relativiteta izbacila etar iz nauke, na Ajnštajnov tzv. “zakrivljeni prostor” Teslin eksperimentalni pogled bio je da se ‘svetlost krivila oko zvezda i planeta jer ju je privlačilo energetsko polje’. Naučnik Edvin Gora se ‘složio s tim da bi dvije iste zamisli o zakrivljenom prostoru i o energetskom polju zapravo bila dva delotvorna načina da se opiše ista stvar’, tj. sveprožimajući etar.13/ Tesla je u predavanju 1893. godine objasnio odnos između električnih pojava i strukture etra, što je glavno za razumijevanje kako se energija može vrlo uspješno prenositi bežičnim putem. Otuda slobodna, beskonačna energija koju čovjek može koristiti. Na tom predavanju, dakle, razmatrao je i problem prenosa elektromagnetne energije kroz svemir, o pojavama visokih frekvencija i razmatranje da li je etar pokretan ili ne.

Etar je medijum elektromagnetskih valova. On je nematerijalan, medijum, supstancija istančane energije koja prožima čitav Univerzum. Da bi valovi postojali, potreban je medijum-etar. Bez njega, valova ne bi bilo. Elektromagnetski valovi ne mogu putovati praznim prostorom, koji je uveo Ajnštajn ne objašnjujući ga. To ne može biti tačno, jer šta bi se onda titralo i kako bi se svjetlo širilo kao ujedno valni fenomen ako nema etra, medijuma kroz koji se sve kreće?! “…Poznato je da je učestanost u fizici predstavljena kao događaj u jedinici vremena. Jedan Herc (1Hz) označava 1 događaj u sekundi (1Hz = 1/T, T = 1 sec) te se pod frekvencijom podrazumeva niz događaja u jedinici vremena dok je talas kretanje frekvencije u prostoru tj. kroz prostor. Tako dolazimo do zaključka da se prostor može izraziti preko talasnog kretanja tj. učestanosti. Dakle, učestanost je titraj a frekvencija je vibracija i samim tim se može reći da je talas tj. prostor zapravo vibracija. Prostor bez učestanosti odnosno bez pokreta je nemoguć… Tada, uviđate da sve oko vas vrvi od života i znate da nema praznog prostora”, piše Aleksandar Lazarević u radu “Nema praznog prostora”, za naučni časopis “Kroz prostor i vreme”. 14 (http://kpv.rs/?p=49)/

Svemir je višedimenzionalan i sačinjen je iz samo jedne supstancije, koja se zove etar-vibrirajuća i supstancija istančane energije koja prožima sav fizikalni vakum. Materija se zato formira kao stojni val, vrtlog (vorteks) u fizikalnom vakumu, i sva je materija u svemiru međusobno povezana zbog polja čestica koje se šire sve do najudaljenijih mjesta svemira. Npr. u drugoj sredini, vodi, približavanjem obali nepravilni vjetrovni valovi postaju zbog gubitka energije pravilniji. Razlog tome je trenje o dno. Njihov front nastoji da zauzme paralelni položaj s obalnom linijom, a pri prelaženju preko pličina dolazi do savijanja fronta. Inače, brzina valova bližih obali manja je od brzine udaljenijih. 15/

Talas ili val je vremenski i prostorno periodski promjenljiva pojava pri prostiranju oscilacija u nekoj sredini, jer u elastičnom tijelu postoji izvjestan raspored materijalnih čestica od kojih svaka ima svoj ravnotežni položaj, i svaki nasilan poremećaj tog rasporeda dovodi do pojave elastičnih sila. Dakle, izvedena čestica iz ravnotežnog položaja dejstvom spoljne sile stvara elastičnu silu. Biće veća ukoliko je veće trenutno rastojanje čestice od ravnotežnog položaja, a prostiranje talasa ili valova, sastoji se samo u prenošenju oblika kretanja. Materijalne čestice sredine ne kreću se sa valovima već samo osciluju oko svojih ravnotežnih položaja, što je najkarakterističnija osobina talasnog kretanja, te se takvi talasi zovu mehanički, valni za vodu a danas uopšteno, infrazvučni, zvučni, ultrazvučni i seizmički-akustika. Osim mehaničkih postoje elektromagnetski, kod kojih čestice materije, kroz koju se valovi prostiru, ne osciluju. Tu se samo prenosi energija valnog izvora u promjeni intenziteta električnog i magnetskog polja u prostoru. To nastaje zbog njihovog uzajamnog pobuđivanja. Razlika između ove dvije vrste valova ili talasa, jeste što se mehanički mogu prostirati samo kroz čvrstu sredinu (tijela), tečnosti i gasove, a elektromagnetski i u vakuumu. 16/

U članku “Uticaj statičkog elektriciteta na bežični prenos” za časopis “Electrical Experimenter”,januara 1919, Tesla se osvrnuo na Hercove talase i na svoj rad sa ne-hercijanskim talasima, spram rada u Kolorado Springsu. Tu je opisao kako jedno kolo spojeno sa zemljom i jednim uzdignuto postavljenim, osciluje proizvodeći dva posebna i odvojena efekta. O čemu se zapravo radilo? Na početku se zrače Hercovi talasi u smjeru koji zaklapa prav ugao sa osom simetrije provodnika, dok se s druge strane istovremeno kroz zemlju propušta struja i to brzinom koja je proporcionalna kosekansu ugla koji se od polazne tačke pa do suprotne tačke na Zemlji mijenja od 0-180 stepeni. Početna brzina je beskonačna i smanjuje se brzo, a onda polako, dok se ne pređe jedan kvadrant. Tada se struja prostire svjetlosnom brzinom. Zatim, od te granice pa dalje brzina postepeno raste, a na suprotnoj tački Zemljine kugle brzina postaje beskonačna. Zakon prostiranja talasa, kako piše Tesla u tom članku, jednak je projekciji svih talasa na osu simetrije pravca kretanja, i što je na osnovu jednog Teslinog potvrđenog patenta iz 1905. Dakle, to je značilo da svi polutalasi redom iako različitih dužina, pokrivaju tačno istu površinu. Tako je Tesla otkrio stacionarne talase, govoreći da se oni šire planetom srednjom brzinom koja je veća od brzine svjetlosti, i po njemu su bili brzine 471 200 km/sek. Znači, Zemlja je izvor stojećih talasa. 17/

U već pominjanom predavanju iz 1893. g. Tesla je razmatrao elektrostatičku silu. “…To je sila koja upravlja kretanjem atoma, a pod čijim dejstvom se atomi sudaraju i razvijaju energiju za održavanje života-toplotu i svetlost, i pod čijim dejstvom se, prema maštovitim zamislima prirode, sjedinjuju na bezbroj raznovrsnih načina i grade sve ove čudesne strukture oko nas; to je, u stvari, ako su naša sadašnja shvatanja tačna, najvažnija sila koju treba da razmotrimo u prirodi. Pošto termin elektrostatički može da podrazumeva nepromenljivo električno stanje, treba primetiti da u ovim eksperimentima, sila nije konstantna, već se menja brzinom koja se može smatrati umerenom, oko milion puta u sekundi, ili otprilike toliko. Ovo mi omogućava da proizvedem mnoge efekte koje ne može proizvesti nepromenljiva sila. Kada su dva provodna tela izolovana i naelektrisana, kažemo da između njih deluje elektrostatička sila. Ova sila manifestuje se privlačenjima, odbijanjima i naporima između provodnih tela i spoljneg prostora ili sredine…”, kaže Tesla. 18/ Elektrostatičke efekte razmatrao je i u predavanju za upotrebu elektriciteta u terapeutske svrhe, jer se s jedne strane efekti smanjuju znatno brže sa kvadratom razdaljine, dok se elektrodinamički smanjuju jednostavno srazmjerno sa razdaljinom, a s druge strane-elektrostatički rastu sa kvadratom jačine izvora dok se elektrodinamički povećavaju u srazmjeri sa jačinom. 19/

U članku „Problem povećanja ljudske energije“ iz juna 1900. za „The Century Magazine“ u dijelu ’Bežična telegrafija’, napisao je: „...Tačno ’usklađivanje’ dvaju kola obezbeđuje velike prednosti i u stvari je neophodno za praktično korišćenje ovog sistema...Da bi se postigli najbolji rezultati, neophodno je da dužina svake žice ili kalema, od priključka na tlu do vrha, bude jadnaka jednoj četvrtini dužine talasa električne vibracije u žici ili drugačije, jednaka onoj četvrtini talasne dužine pomnožene s jednim neparnim brojem. Bez poštovanja ovog pravila nemoguće je sprečiti mešanje i obezbediti tajnost poruka. U tome leži tajna usaglašavanja...“, dok u narednom dijelu ’Razvoj novog principa-električni oscilator’ Tesla nastavlja: “…Došao sam do krajnjih granica brzina koje se mogu dobiti na druge načine kada mi se nametnula srećna ideja da pribegnem kondenzatoru…tako da se puni i prazni naizmenično u brzim intervalima kroz jedno kolo s nekoliko navijutaka čvrste žice, koji formira primarni deo jednog transformišućeg indukcionog kalema…” 20/

Zatim, u drugom članku za ”Telegraph and Telephone” (16.okt.1927.) “Svetski sistem bežičnog prenosa energije”, u dijelu ‘Visokonaponski predajnik i rezonancija zemlje’, opisao je način prostiranja struje od Teslinog predajnika kroz Zemljinu kuglu, i to je nešto najneobičnije ako se razmotri širenje naelektrisanja po površini. Kao u prethodnom dijelu što smo objasnili iz Kolorado Springsa, talas započinje, teoretski beskonačnom brzinom, a onda se usporava naglo a kasnije polagano sve do udaljenosti od oko 6 hiljada milja. Od te udaljenosti nastavlja se prostiranje talasa brzinom svjetlosti (oko 300 000 km/sek). Nakon toga, brzina se opet povećava i to polagano, zatim sve brže dok ne dođe do antipoda sa približno beskonačnom brzinom. Struja prodire duboko u zemlju, pa su dejstva koja ona proizvodi na prijemnike ista kao kada bi cijeli njen tok bio skupljen u osu Zemlje koja spaja predajnik sa antipodom. Zato je srednja brzina na površini 471 200 km u sekundi, što znači da je 57% veća od brzine Hercovih talasa čija je brzina svjetlosna. Istu konstantu našao je i kapetan Si, inače američki poznati astronom kojeg Tesla pominje u navedenom članku i koji je u svojim matematičkim istraživanjima za kretanje najmanjih djelića etra Si stručno nazvao “eteronima”. Dakle, ovo je punih pet godina prije Ajnštajnove Specijalne teorije relativiteta obaralo drugi postulat te teorije o svjetlosti kao najbržoj sili u prirodi.21/ Isto je primjetio kasnije u eksperimentalnim istraživanjima čuveni Nikolaj Kozirev, otkrivajući tzv. ”torzijska polja i valove”.

Istraživanja u Koloradu su urodila plodom, te je Tesla marta 1901. godine bio usredsređen na posao izgradnje čuvene kule Vordeklif, na mjestu Šorem, 100km od centra Njujorka, na ostrvu Long Ajlend. Kupljeno imanje Tesla je iskoristio za izgradnju još jače i grandioznije labaratorije i najpoznatije građevine-Vordenklif tornja, koji je trebao biti ostvarenje Teslinih snova i Veliko djelo-zbir skoro svih njegovih djela stavljenih za najviši cilj nauke i dobro čovječanstva. Kula je u planu trebala biti mnogo veća, pa je smanjivana, da bi krajni rezultat bila visina od 87m, sa ravnom platformom na vrhu koja je nosila poluloptastu kupolu. Cijeli toranj je bio sagrađen od drvenih greda sa metalnim spojevima. Namjena mu je bila višestrana, čak i sa mogućnostima vještačkog izazivanja kiše. Tesla je ovdje smjestio skoro sve svoje prethodne patente, kako bi toranj bio naponski i energetski podržan za veliko praktično djelo. Iza tornja je bila velika labaratorija… Bilo je angažovano 75 tehnička crtača. Eminentna arhitektonska firma Makima, Mida i Vajta angažovanih za ovaj posao, bila su lično Teslin izbor.

Tesla je bio izdao Proglas svjetskog sistema za bežični prenos energije, i otkrio javnosti projekat i elemente koji su ga činili: njegov oscilatorni transformator,uveličavajući predajnik, vještina individualizacije i korišćenje zemaljskih stacioniranih talasa. Cijeli rad tornja Vordenklif, Tesla je prikazao kroz sljedeće tačke: međusobno povezivanje postojećih telegrafskih centrala ili ustanova širom svijeta; uspostavljanje državnih telegrafskih službi čiji se rad ne može ometati; međusobno povezivanje svih takvih sistema koji bi bili izgrađeni u svijetu; univerzalno razmjenjivanje opštih vijesti, telegrafom ili telefonom, a u službi štampe; uspostavljanje takvih sistema isključivo za privatne svrhe; sistem muzičke distribucije u svijetu; opšte mjerenje vremena jeftinim satovima, preciznosti astronomske i bez potrebe nadzora; razmjena u svijetu pisanih i otkucanih znakova, brojeva, slika i sl; prenos podataka trgovačke pomorske službe za navigatore; mogućnost opšteg štampanja na kopnu i moru svugdje po svijetu; reprodukcija svih slika, zapisa, crteža po svijetu i sl. 22(i iluistracije)/

Zanimljivo je da je još 1894. gospođi Ketrin Džonson, pisao: "Doći će vreme kada ćete i na parobrodu koji plovi preko okeana svakodnevno moći da čitate novine s važnim vestima iz sveta, i kada ćete, koliko god daleko bili, pomoću džepnog instrumenta sa žicom zabodenom u zemlju, moći da razgovarate s prijateljima koji će kod kuće imati slično podešen instrument." 23/

Eksperimentima Tesla je vršio i kapacitivnost postrojenja. Konstruisao je i prototip planete kako bi još jednom izračunao da li je moguće slati struje kroz Zemlju. Kroz prototip planete propuštao je različite frekvencije da bi izmjerio voltažu, talasnu dužinu i brzinu prenošene energije. Proučio je i različite čvorne tačke - duž ekvatora i na polu kojem je mjesto nasuprot tački generisanja. Imajući na osnovu ovoga još ideja, jedna od omijenih tema bila mu je razmatranje energetskih potencijala čovječanstva i budućih izvora energije, pa je u člancima „Svet čuda koji će stvoriti elektricitet“ (1915), “Čuda budućnosti” (1916) i “Energija budućnosti” (1919) razvio ideje koje je izložio još 1900. na osnovu čuvenog članka „Problem povećanja ljudske energije“ (za treći problem). Tesla je proces dobijanja enerije kroz naftu, ugalj, gas, kao i “budućim” iz atoma, smatrao varvarskim. Zato je držao do energije prirode koja je čovjeku data na raspolaganje, i to je bila energija vodenog pada. Nju je držao ispred solarne i svih ostalih smatrajući je glavnom za čovječanstvo. Ali svakako bavio se i istraživanjem čiste energije iz sunčevih zraka, snage vjetra, plime i osjeke, talasa, iz zemljinog jezgra, magnetizma i dubina zemlje. U članku “Svet čuda koji će stvoriti elektricitet” za časopis “Manifacturer’s Record”, 9. sept. 1915. g. Tesla je obrazložio mogućnosti dobijanja elektriciteta iz uglja i gvožđa, budući razvoj hidroelektrana, upravljanje atmosferskim padavinama pomoću elektriciteta što je želio sprovesti u djelo putem Vordenklif kule, zatim telegrafsku fotografiju i druga unapređenja energije budućnosti, kao i električnih pronalazak za ratne svrhe koji će se vidjeti dok svijet ne preplave automati (drugi problem). Tesla u članku “Mogućnosti bežičnih komunikacija kod željeznica”, za časopis “Vincennes Sun”, 17. aprila 1907, piše: “…Time što se mašinisti ili kondukteru svakog voza omogućuje da pozove bilo koji drugi voz i stanicu na pruzi i da dobije potpunu i nepogrešnu informaciju, vjerovatnoću sudara i drugih nesrećnih slučajeva biće uveliko smanjena…” 24/

A sada ćemo, najviše na osnovu jedne elektronske naučne knjižice prevedene od Mladena Kvaternika, podrobnije objasniti etarsku fiziku i stacionarne talase na osnovu modernijih istraživanja, ekperimentalnih i teoretskih iz posmatračke metode, kako bismo shvatili šta to naučnici nisu razumjeli ni u vrijeme pred Teslinu smrt. Dodavanje svih mogućih vibracija, s frekvencijama od ekstremno niskih do beskonačno visokih, čini rezultat zbira svih vibracija pretvarajući npr. vodu u glatku površinu te ona postaje “mirna”. Mirnoća nije ništa nako iluzija, jer je materija ujedno i u mirovanju i u jakom treperenju ili vibriranju. To je ono što predstavlja tzv. ”polje nulte tačke” - kompletno mirovanje od 0 Hz i ispunjenost beskonačnim kaskadama Zlatnih harmonika. Znači, sve u isto vrijeme stvara polje nulte tačke. Tako valovi koji kreiraju materiju pomoću fraktala, jednostavno ulaze u jezgro u rastućoj kaskadi Zlatnih valova, kao Zlatni rez, ubrzavaju se i prelaze brzinu svjetlosti. Centracija ide u nultoj tački, jer otuda dolaze i otuda se vraću nazad. Zato je nulta tačka alfa i omega kreacija, baš kao što je alfa stanje mozga osnova po Šumanu-frekvencija od 7,8 Hz. 25(http://bit.ly/khrsH7; http://bit.ly/zUknz3)/

Danas naučnici, poput Davida Vilkoka i Daniela Vintera proširuju pojam etra na osnovu teorije, posmatranja i eksperimenata, i govore ono isto što je bila nekada slutnja naučnika XIX vijeka i pisanih okultnih djela, da energija etra ima svojstva svijesti. Njihov zaključak je kako nema nikakvog dualizma fizikalnog i mentalnog domena, i da je energija etra čista energija svijesti (nazivane kroz istoriju i kao Akasha, Chi, Ki, Prana, Životna sila, i sl.). Kako ona oblikuje naš cijeli svemir kao prirodni medijum, onda sam svemir mora biti živo inteligentno biće.

Nultu tačku, zaista možemo smatrati izvorom i odredištem ili alfom i omegom svih Kreacija. Sve materijalno tako se pokreće. Danijel Vinter, takođe jedan od modernih etarskih teoretičara i osnivač implozijske fizike, kaže da je upravo ta univerzalna svijest ono što fokusira valove u nultu tačku i održava njenu vrtnju, održava vrtlog (vorteks) i kretnju svega. To je ono što možemo uporediti sa G-silom u dinamici medijuma-etra. Pojedinačno svaka fokalna tačka elektromagnetskih valova je kao individualna svijest, i ona je dio univerzalne svijesti. U ljudskom tijelu je fokusirana ljudska individualna svijest, koja je dio ukupne svijesti kosmosa. To je ono što je u potpunosti otkrio Nikola Tesla. Zato je mozak na neki način antena za prijem individualne svijesti iz univerzalne. To sugeriše danas i teorija kvantnog mozga. Dakle, svaki individualni um ima pristup univerzalnom umu, i samo je razlika u količini svjesnosti koja zavisi od temperamenta i drugih bioloških, kognitivnih i društvenih faktora u tome kako će se čovjek ostvariti.

Eksperimentima s dvije spiralne zavojnice 1900. godine, koje su bile suprotne naizmjenične struje, opisali smo kako je Tesla kreirao samo-poništavajuća elektromagnetska polja i kako je uprkos tom poništenju mogao slati energiju velikim udaljenostima. Bilo je to otkriće nove forme energije. Ono što je neobično jeste da Teslini valovi nisu gubili svoju energiju s kvadratom udaljenosti, dok je to bio slučaj sa normalnim elektromagnetskim valovima. U Teslinom principu čak ni preko velikih udaljenosti nije bilo nikakvog uočljivog gubitka energije. To je ono što mnogi nisu razumjeli u ono vrijeme, i zato Tesla piše u ovom članku koji komentarišemo: “… Jedno od najznačajnijih otkrića – rezonantnost Zemlje – kao osnovu bežičnog prenosa energije, a koje sam objavio 1899, mnogi ne razumeju ni danas...” 26/

Zato i postoji u prirodi brzina veća od svjetlosti, što je Tesla objavio javnosti još 1900. godine. Dakle, 100 godina prije akceleratora u Prinstonu i Firenci, a od septembra 2011. i čuvenog CERN-a. U skorije vrijeme je čak i prof. dr. Velimir Abramović objavio u medijima da CERN ima u planu da od proljeća 2012. zaustavi dalji rad na Higsovom bozonu i supersimetriji. Istu formu nove energije otkrio je astrofizičar Nikolaj Kozirev (1908-1983). Zahvaljujući njegovim eksperimentalnim istraživanjima Kozirev je potvrdio postojanje etra. On je otkrio tzv.”torzijske valove”. Ta forma energije torzijskih valova nije ni elektromagnetska ni gravitaciona po prirodi, već je samostalna - spiralni ne-Hercov elektromagnetski val i putuje super-luminalnom brzinom koja je milijardu puta brži od svjetlosti. Znači, isto su nehercijanski valovi kao i Teslini, i zato se takođe ne pokoravaju teorijama Herca i Maksvela.

Torzijski ili skalarni valovi imaju značajnu ulogu u objašnjenju našeg fizikalnog svijeta. Oni kreiraju male sile u materiji koje se mogu otkriti. Torzijska polja su vrlo slaba, ali se mogu mjeriti ravnotežom torzijskih zraka. Ova polja mogu biti ili stacionarna ili dinamička. Stacionarna, koja su najvažnija za fizikalni svijet, mogu imati formu vorteksa (vrtloga), spirale, kao što je slučaj u implozijskoj fizici Daniela Vintera. Vrtložna ili vortex polja stacionarnih talasa u građi vakum prostora mogu ostati na jednom mjestu dosta dugo vremena. Kozirev je tvrdio, na osnovu eksperimenata, da se i torzijska polja mogu širiti prostorom kao i torzijski valovi. Uočio je, slično Tesli prije njega u etarskoj fizici, kako svi fizikalni objekti i apsorbuju i zrače torzijske valove. Svim treskanjem, vibriranjem, hlađenjem, grijanjem i deformisanjem fizikalni objekti generišu mjerljive torzijske valove. Oni se mogu mjeriti. Ono što je i Tesla u predavanju 1893. godine “O svjetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije” iznio demokritksi, iznio je i Kozirev o atomu, koji biva konstantno premještan iz mjesta u mjesto u “praznom” prostoru.

Zato sve “…elementarne čestice imaju valno svojstvo, tj. čestice su valovi… Elektron je talas smješten u “dvodimenzionalni” ili trodimenzinalni prostor... Veličina Elektrona nije nikakva konstantna veličina, nego se ona može stalno mjenjati”, piše na osnovu matematike jedan od svjetskih kritičara teorije relativiteta Seadin Jelovac u poglavlju svoje knjige ‘Konstantne konstante’.27/ Kozirev je smatrao da sva kretanja od vibriranja atoma do putanja planeta i zvijezda, ostavljaju svoje tragove u medijumu, tj. etru u formi torzijskih valova. Kozirev je to dokazao putem rotacije žiroskopa koji time gubi malu težinu. Isto i jako treskanje objekta, može voditi gubitku težine. To je spram današnje konvencionalne nauke nemoguće, kao što je bio i Teslin bežični prenos ne-hercijanskim talasima. Kozirev je dokazao kako žiroskopi zrače više torzijskih valova, ukoliko se tresu ili rotiraju. Na taj način se energija etra, održavajući objekat koji se trese ili rotira, zrači natrag u pozadinski okean etra i tako povećava.

Slična istraživanja vođena su na Kembridžu, gdje je dr. Harold Aspden primjetio povezan fenomen, pridružujući žiroskopu moćan magnet, zavrtjevši ih zajedno velikom brzinom. Mjerio je količinu energije potrebne za ubrzanje žiroskopa. Dobio je računicu od 1000 J (džula). Nakon zaustavljanja vrtnje žiroskopa, unutar 60 sekundi ponovo ga je zavrtio, i otkrio da mu je bilo potrebno mnogo manje energije do postizanja iste brzine jer je vrtnja žiroskopa dodala energiju etru, koji održava žiroskop. Sve to trajalo je i nakon zaustavljajnja, što je slično momentu ili sili kretanja vode u čaši nakon miješanja kašičicom. 28(isto)/ Ova razmjena slična je onoj, koju je za jogine, meditante i sve druge razradio Franc Bardon u okultnom klasiku “Inicijacija u hermetizam”, gdje se svaki element stvaranja zamišljanjem uzima iz etra ali i vraće njemu, o čemu bi se moglo i te kako diskutovati jer je npr. povezana s temom današnjih eksperimentalnih dokaza sa Instituta u Pristonu i još nekim, o uticaju misli na okolinu, putem RNG generatora koji generiše slučajni šum. 29(http://bit.ly/imsfS6)/ Dakle, vrteći magneti nisu ništa drugo do generatori snažnih torzijskih valova. Naša planeta Zemlja i svi drugi oblici postojanja u sveprožimajućem medijumu, etru ili kako god ga drugačije nazvali kroz istoriju njegovih imena, samo su generatori torzijskih valova, kako je dokazao Kozirev i drugi istraživači. To je misterija i Tesline spirale kao vrtloga, jer beskonačno je obrtnih magnetnih polja u sveprožimajućem etru. To mnogi nisu razumjeli-univerzalni princip kretanja u medijumu. Pored Kozireva i Aspdena, slična eksperimentalna istraživanja vršio je i Brus De Palma, katapultirajući dvije čelične lopte pod istim uglom u vazduh.

Za Kozireva ćemo napomenti još da je on otkrio da zvijezde zrače energiju torzijskih valova. Njegov postulat je bio da se torzijski valovi stvaraju zbog vrtnje zvijezda u medijumu, te je na osnovu svojih astronomskih posmatranja zvijezda, pomoću dediciranog teleskopa za mjerenje radijacije torzijskih valova, primjetio kako su zvijezde emitovale tu energiju sa svoje lokacije. Po njemu, lokacija zvijezde na nebu je morala biti stvarna, a vidljivo svjetlo zvijezde otkriva lokaciju koju je ona imala prije mnogo svjetlosnih godina, koliko je trebalo svjetlu da dođe do Zemlje. Ako zapazimo, ovo takođe ne ide u prilog Dopler efektu i njegovom “crvenom pomaku” po kojem znači da se galaksije brzo udaljavaju od nas zbog širenja kosmosa. Kozirev je zaključio da torzijski valovi moraju putovati super-luminalnim brzinama. Ono što je Kozirev još razvio jeste to, da torzijski valovi primljeni s lokacije na nebu prikazuju buduću poziciju zvijezde, jer torzijski valovi putuju super-luminalnim brzinama. Zbog toga ovi valovi mogu preći vremensku barijeru, te tako “preći” u budućnost. Po njemu, to je značilo da torzijski valovi kreiraju istoriju svih događaja u svemiru kroz sveprožimajući medijum, kako od kretanja najmanjih subatomskih čestica tako do kretanja planeta, zvijezda i galaksija. 30(http://bit.ly/khrsH7)/

Naša planeta Zemlja takođe, zrači torzijske valove. Ta je radijacija znantno jača blizu polova i rotacijom ih rasprostire po ostatku planete. Kozirevi eksperimenti su zavisili od geografske lokacije, pa je i sam primjetio kako se mjerenja mogu izvoditi samo tokom hladnog perioda godine. Sasvim prirodno i još logično, Sunce je najveći generator torzijskih valova širom Sunčevog sistema. Mišljenja smo, da je vrlo lako moguće da je zvijezda Vega (sazvježđe Lira) jak generator torzijskih valova te Sunce cijeli svoj sistem povuče k njoj, svake godine u jednom trenutku, brzinom od 20 km u sek. U nekim astronomskim knjigama s polovine 70-ih godina prethodnog vijeka piše: “Sunce vuče Zemlju i ostale planete kroz prostor naše galaksije brzinom od oko 20 km/sek u pravcu zvezde Vege u sazvežđu Lire. Dokaz ovog kretanja je uglovno udaljavanje onih zvezda, prema kojima se kreće Zemlja sa Suncem, dok se dijametralno suprotne zvezde uglavno približavaju jedna drugoj…” 31/

Treba imati na umu da torzijski valovi teku u svaku i iz svake fizikalne materije. To je kao eksperimentalni dokaz Popa o biofotonistici. Evo šta piše o problem biofotonistike apsolvent filozofije Slađana Marjanović u svom naučnom tekstu “Svetlost na tragu duha”, za časopis “Kroz prostor i vreme”: “… Studije biofotonske emisije su bile zabranjene i radoznalim studentima… Bitnu razradu Popove ideje dobijaju uviđanjem da bifotonske emisije imaju cilj i izvan tela.
Talas rezonancije nije bio korišćen samo za komunikaciju unutar tela, već i između živih bića. Najpre su na to ukazali eksperimenti izvedeni sa vodenim buvama. Pokazalo se da vodene buve međusobno, jedna iz druge, apsorbuju svetlost koju emituju. Ista stvar se desila i sa malim ribama. Suncokret se pokazao kao biološki usisivač, kretao se u pravcu fotona kako bi ih upijao. I bakterije su gutale fotone iz medijuma u kome su bile postavljene. Popu je otkrivena razmena fotona između živih bića koju je uočio, bila putokaz za moguće rešenje misterije savršene koordinacije u životinjskom svetu, naročito kod jata riba ili ptica. Izvor njihove usaglašenosti može biti u razmeni fotona među njima na kvantnom nivou. Slična je stvar sa ljudima, zaključio je Pop. Ako možemo da primamo fotone drugih živih bića, to znači da ćemo tako moći da te informacije iskoristimo da bismo sopstveno svetlo doveli u ravnotežu. Razmena fotona na subatomskom nivou može biti objašnjenje isceliteljskog  lečenja, pa i brojnih fenomena neobjašnjivih nauci, kao što su telepatija i vidovitost. Informacije koje fotoni nose, prenose se suptilnim putem, nevidljivom svetlošću u korelaciji biofotonskih polja koja okružuju naša tela, isto kao i unutar njega…” 32(http://kpv.rs/?p=1605)/

Zanimljivo je da je D. Vinter kasnije objasnio mehanizam valova za isporuku energije uma i srca sopstvenom DNK. Kada srce izražava emocije ljubavi, ono kreira kaskadu elektromagnetskih valova Zletne sredine, tj. kreira gravitaciju (G-silu, spiralno-cirkularnu energiju) kao što to atom čini, pri privlačenju isprepletenih elektromagnetskih valova u nultu tačku mirovanja. Npr. pošto emocije potiču iz srca, danas ih možemo mjeriti. Emocije se reflektuju u valovima EKG-a. Svi valovi prave vorteks u jezgru atoma. Radi se o mjeri Zlatne sredine, koji usklađuje skalu valne dužine srca i mozga s kratkim valnim dužinama DNK. Kada su naše misli i emocije u skladu s ljubavlju, kreira se kaskada Fibonacijevog niza (Zlatna sredina), koja povezuje energiju srca i uma s pridruženim vlastitim DNK. Tako su emocije stvarno energija, i to energija u kretanju. Emocije prenose emocionalnu energiju od srca svakoj stanici tijela do DNK. Energija naših emocija se kreće između tih skala, mjerila dugih valnih dužina i kratkih valova kako bi se konačno isporučila u DNK.

Svi su atomi u svojoj osnovi generatori torzijskih valova. Poznato je npr. da kontra rotirajući Φ spiralni elektromagnetski valovi u implozijskoj fizici Daniela Vintera, koji se spiralizuju u atomskom jezgru, takođe, poništavaju elektromagnetske komponente elektromagnetskih valova. Rezultat iz toga su torzijski valovi. Po fizici Vintera, spiralizovanje u nultu tačku mirovanja elektromagnetskog vorteksa kreira da se beskonačna energija akumulira zbog implozije valova u sve manje i manje valne dužine (što je kraća valna dužina to je veća energija sadržana u spiralizirajućem valu). Analogiju imamo u tornadu koji akumulira energiju i fokusira je u tačku-u oku tornada u kojem se prirodno ucrta pentagram ili nekad heksagram (elektromagnetski vrtlog ili vortex akumulira energiju u svojoj tački mirovanja). Međutim, postoji i jedan interesantan Teslin članak “Razbijanje tornada” iz decembra 1933, za “Everyday Science and Mechanics, u kojem on vrlo zanimljivo iznosi način razbijanja tornada.

Dakle, još jedna dubina značenja Tesline spirale, pored one koju je objavio dr. Abramović, u radu “Okultni smisao Tesline spirale”. 33(http://bit.ly/wjwuT1)/ Tajanstvenu dubinu spirale, sjetimo se, imamo savršeno studiozno prirodno-naučno urađeno kod astrologa, ali možemo slobodno reći i naučnika, čuvenog Mila Dupora. On je to dao u petom dijelu ‘Spiralni putevi Gospodnji’ u knjizi “Astrološki i hermetički spisi” (hermetički dio). Uragani na primjer, kategorija 4 i 5, otvaraju međudimenzionalni prolaz ka višim, te na taj način omogućava protok energije etra (čije je osnovno svojstvo vibriranje) u našu grubo fizikalnu dimenziju. Energija etra u formi torzijskih valova kreira stojne valove. Valne dužine planeta i zvijezda su ogromne u poređenju sa valnom dužinom atoma. Ali, kada se njihove valne dužine uklapaju u Fibonacijev niz Zlatne sredine, oni se imploduju i formiraju fraktalne atraktore, koje nazivamo gravitacijom. Na taj način su, implodirajućim elektromagnetskim valovima povezane sve panete i zvijezde u medijumu. Hologramski tip svemira naučno je jednak hermetičkom principu, koji glasi: “sve što je gore jednako je onom dolje, i obratno” (makrosvemir i mikrosvemir).

Džon Vorel Kili 1876. prvi je smanjivao predmetima težinu putem rotacije, izvodio levitaciju, podizanje predmeta i druge eksperimente sve do psihičkih dejstava, u etarskoj fizici. Danas mu je u zvučnim vibracijama takođe, sličan izvrstan eksperimentator Džon Hučinson. Npr. Kili je smatrao da je etar na najvišem energetskom potencijalu naspram mase i materije, a da je oko million puta gušći i čvršći od čelika. Tesla je imao isti pogled i putem dubljih eksperimenata proširio etarsku fiziku, i smatrao takođe da materija nastaje iz primarne supstance koja prožima Univerzum-da taj proces neprestano teče, poređujući ga sa odvijanjem i navijanjem sata. Smatrao je da kada se izgubi unutrašnji električni naboj, etar mrvi materiju u sebi. Jasno je da čim svjetlo opet dotakne atome razbacane kroz prostor, ponovo otpočinje proces, jer su sve atomske i molekularne vibracije razmjene emisija kvantnog zračenja, pa je tako akustika svodiva na elektromagnetiku. Proizvodnjom zvuka mi nužno pokrećemo svjetlost, a moguće je i obrnuto ukoliko se poznaju i primjene svi matematički zakoni etarske sinteze, što bi samo pokrenulo zgušnjavanje materije iz elektromagnetskih polja, odnosno stvorilo bi ono što znamo kao Materija, kako objašnja dr. Abramović u svom radu “Etarska fizika i relativizam”. 34 (http://bit.ly/wFC2Mi)/

Činjenično, gledajući sav Teslin rad, uopšte nema sumnje da je on shvatio sve ovo, tj. da je imao ovakav pogled, samo što nikada nije dao jednu potpunu i složenu teoriju. Ali, iz njegovih predavanja, spirale, zatim eksperimenata i pisanja članaka, kao spoj eksperimentalne, posmatračke metode i samoizvještaja u nauci, mi ovdje izvlačimo zaključak. Iz svega ne čudi što Tesla nije bio shvaćen, jer zaista jeste bio mnogo ispred vremena, naročito u poimanju etra i eksperimentima koje je on proširio dobijajući spoznaju znanto jače nego Kili i drugi prije njega. Zato njegovi stacionarni talasi i jesu dali pravi put i revoluciju. Kao što smo prikazali, kasnije su drugi naučni eksperimentatori dolazili do gotovo istih spoznaja, čak i nezavisno od Teslinih radova. Takvih uspješnih teoretičara i eksperimentatora (u kimatici) ima i danas, da bismo se na tom polju mogli mnogo duže zadržati i doći do starogrčke misli, a od starogrčkih filozofa još dalje sve do prastarih simbola zmije koja grize svoj rep i dr.

___________________

1 “Tesla-čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“, Beograd, 2005, 130.
2 Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 4, Beograd, 1961, str. 769.
3 “O svetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije”, predavanje održano u Franklinovom institutu u Filadelfiji, 24.feb.1893, i u Nacionalnom udruženju za električno osvetljenje u St. Luisu 1.marta 1893.godine, N.Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 170, 171.
4a. “Bežični prenos električne energije”, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 277-282; 4b. “Govor Nikole Tesle održan prilikom dodele Edisonove medalje u Američkom institutu elektroinženjera 18.maja 1917.godine”, N.Tesla, Stenografski zapis (otkucan mašinom), koji je Tesla sam popravio i, ponegde, dopunio, nađen je u dokumentaciji Muzeja Nikole Tesle u Beogradu, N. Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, prvi tom, Beograd, 2006, 305 i 306.
5 “Pokretačka snaga budućnosti”, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 316 i 317.
6 prema podacima “Vojna enciklopedija”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 10, Beograd, 1968, 771, 772.
7 “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 152.
8 prema podacima “Vojna enciklopedija”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9, Beograd, 1967, 313-16.
9 “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”, New York American, 7.feb.1917, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 152 i 153.
10 pogledati sličan citatu u “Etarska fizika i relativizam”, V.Abramović, Nikola Tesla, “Nove činjenice o kosmičkim zracima”, neobjavljen clanak, 1935.g., Teslin Arhiv, Muzej Nikole Tesle, Beograd, http://bit.ly/wlS6Kz.
11 “Čarobnjak, život i vreme Nikole Tesle-biografija jednog genija”, M.Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 90.
12 “Članci”, N.Tesla, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 277-290, 307-314.
13 “Čarobnjak, život i vreme Nikole Tesle-biografija jednog genija”, M. Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 108.
14 “Nema praznog prostora”, Aleksandar Lazarević, KPV, http://kpv.rs/?p=49.
15 prema podacima iz “Vojne enciklopedije”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9, Beograd, 1968, 336.
16 prema podacima iz “Vojne enciklopedije”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9, Beograd, 1967, 722.
17 “Uticaj statičkog elektriciteta na bežični prenos”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 287-290.
18 “O svetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije”, N.Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 186 i 187.
19 “Visokofrekventni oscilatori za elektroterapeutske i druge svrhe”, N.Tesla, predavanje održano u Elektroterapeutskom udruženju u Bafalu, 13.septembra 1898.godine, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 243.
20 “Problem povećavanja ljudske energije, kretanje čoveka napred-energija kretanja-tri načina za povećanje ljudske energije”, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 138, 139 i 141.
21 prema “Svetski sistem bežičnog prenosa energije”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 308 i 309.
22 “Tesla”, Branimir Jovanović, Centar Tesla, Beograd, 2006, 138-183; i prethodne gornje ilustracije u boji 11a i 11b.
23 “Čarobnjak - život i vreme Nikole Tesle”, M.Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 134.
24 “Mogućnosti bežičnih komunikacija kod željeznica”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 385.
25 poglavlje 6 ‘Vibracije etera’- http://bit.ly/khrsH7; i poglavlje 4 ‘Polja nulte točke’, http://bit.ly/zUknz3 .
26 “Tesla- čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“, Beograd, 2005, 132.
27 "Ajnštajnova teorija relativnosti 100 godina laži", Seadin Jelovac, Mostar, 2006, 193 i 194.
28 isto prema 25.
29 Random Noise Generator-uređaj koji generiše potpuno slučajan šum prema principu neizvjesnosti kvantne mehanike; slučajni šum pretvara se u binarni sistem, 0 i 1, poglavlje 3 ‘Znanost i svijest,kolektivna svijest’, http://bit.ly/imsfS6.
30 ‘Vibracije etera, torzijski valovi’, http://bit.ly/khrsH7.
31 “Astronomija”, Atlasi znanja, Mladinska knjiga, tom 4, Ljubljana 1978, A/7 - A/6.
32 “Svetlost na tragu duha”, Slađana Marjanović, Kroz prostor i vreme, http://kpv.rs/?p=1605.
33 “Okultni smisao Tesline spirale”, V.Abramović, http://bit.ly/wjwuT1.
34 “Etarska fizika i relativizam”, V.Abramović, http://bit.ly/wFC2Mi.
35 implozijska fizika, poglavlje ‘Vibracije etera’.

Stranica 1 od 4 Sve stranice