Poglavlje 11

SNAGA UMA, KONTROLA UMA

Kada sam počinjao izučavati hipnozu za stomatologiju, nisam imao pojma kakvim se novim granicama približavam. Levitacija ruke i rukavica anestezije (vidi Silva metoda – op.ur.) koje se pri pripremi za stomatološki zahvat mogu preneti na usta izgledale su poput čudesa. I one, za mnoge ljude s užasnim strahom od stomatologa, to zaista i jesu. Međutim, dovoljno je samo nekoliko vikend predavanja o hypnodontici126 (primjena hipnoze i kontrolirane sugestije u stomatološkoj praksi – op.ur.) da saznate skoro sve što je o toj temi potrebno znati.

Ovo znanje je izazvalo moju radoznalost, zapalilo moje interesovanje i više nije bilo zaustavljanja. Nastavio sam proučavati hipnozu i dalje domete ljudskog uma, podsvest, te dublje sfere nesvesnog.127 Ono što me najviše zaintrigiralo bila je moć podsvesti nad tjelesnim funkcijama. Sa stomatološkom hipnozom osoba može da kontroliše grgljanje, protok sline, refleks gutanja, disanje, a s post-hipnotičkom sugestijom krvarenje, oticanje, bol, te brzinu ozdravljenja nakon izlaska iz ordinacije. Iskusni meditanti mogu da kontrolišu krvni pritisak, puls i druge autonomne mehanizame. Sličnu kontrolu nad tijelom može se postići samo-hipnozom. Uz biofeedback (bio-povratna veza je tehnika liječenja u kojoj se ljude osposobljava da poboljšaju svoje zdravlje koristeći signale vlastitog tijela – op.ur.) trening osoba može da kontroliše neke od ovih funkcija autonomnog sistema dok je u potpuno svesnom stanju.

Jedno od temeljnih učenja u vezi s korišćenjem hipnoze je kako su svi oblici hipnoze u stvari samo-hipnoza. U stomatološkoj stolici, ili tokom psihoterapije, klijent voljno prihvata sugestije moderatora kako bi si umanjio nelagodnosti stomatološkog zahvata, ili kako bi otkrio izvor bolnih emocionalnih konflikata. Dakle, postoji određena validnost učenja o samo-hipnozi u tim situacijama. Međutim, ovo je u okviru nauke o umu jedan od velikih mitova, i onih koji bi da kontrolišu umove drugih vrlo dobro to znaju.

Neuro-lingvističko programiranje (NLP) razvili su Džon Grinder i Ričard Bandler.128 To je u suštini destilat tehnika hipnotičke komunikacije dr Miltona Eriksona, priznatog majstora kliničke hipnoterapije. Metodologija NLP-a uključuje ugrađene verbalne komande, položaje tijela i pokrete ruke koji mogu da utiču na druge osobe bez njihovog znanja. Može da se koristi u okviru terapije, prodajne prezentacije, suda ili bilo kakve međuljudske interakcije. Očigledno može da se koristi i za kontrolu uma.

Nije tajna da reklamna industrija iskorištava sugestibilost potrošača. Većina nas nalazi se u sužanjstvu kulturnog transa, kombinaciji i kulminaciji emocionalnih okruženja, mentalnih stavova i procena, te socijalnih pritisaka koji su nas obuhvatili još od začeća i rođenja. To podrazumeva standarde i norme našeg društva, običaje i obrasce društveno prihvatljivog ponašanja, priznate i prihvaćene religije, vrste humora, muzike, i umjetnosti.129 To takođe uključuje političku notu koja promoviše lojalnost državi i patriotizam, čak do te mere da će se vojnici do smrti boriti protiv "neprijateljskih" vojnika zbog proizvoljno nametnutih geografskih granica.

Kulturna hipnoza takođe oblikuje i preovlađujući Zeitgeist, intelektualnu klimu vremena.130 U srednjem veku je preovlađujući Zeitgeist dozvoljavao postojanje duhovne i demonske opsjednutosti. Intelektualna klima savremene civilizacije ne prihvata nikakve takve situacije, niti tolerira postojanje aliena, NLO-a ili otmica od strane aliena koji se u tim NLO-ima voze. U trenutnom modelu naučnog mišljenja to ne može da postoji, stoga ni ne postoji.

Kao što i vrste živih bića na planeti evoluiraju, i nauka takodje evoluira: Zemlja više nije ravna ploča, niti je centar univerzuma; kamenje zbilja pada s neba; bolest više ne izazivaju duhovi (osim kad da), a Vazduhoplovstvo priznaje neke neobjašnjive vazdušne događaje. Uz mogućnost da je pet miliona ljudi možda bilo kontaktirano ili oteto od strane vanzemaljaca, kao i uz izveštaje terapeuta širom zemlje koji opisuju uspešno tretirane slučajeve duhovnih zaposijedanja i priljepaka, postoji pritisak ka evoluciji Zeitgeista kroz uvrštanje/priznavanje ovih iskustva.

Godine 1991., tijekom svog obraćanja diplomantima UCLA (Kalifornijsko sveučilište – op.ur.), pokojni Karl Sagan je izjavio ovo:
Na naučnicima je odgovornost da nikada ne suzbijaju znanje, bez obzira koliko čudno to znanje bilo; bez obzira koliko ono moguće smetalo onima na vlasti. Mi nismo dovoljno pametni da odlučimo koji dijelovi znanja su dopustivi, a koji nisu.

U ranim danima legitimnih istraživanja hipnoze nakon "debele obmane" Mesmerizma, 131 nekoliko istaknutih istraživača ispitivalo je mogućnosti hipnoze ili, kako su to oni percipirali, induciranog sna. Za hipnozu se znalo da je efikasana kada se koristi direktno na prijemčivoj osobi. Hipnoza na daljinu ili telepatska hipnoza je takođe bila prijavljivana. Rođeni parižanin Pierre Janet (1859-1947) utemeljio je novi sistem dinamičke psihijatrije koji je bio jedan od glavnih polazišta Frojdu, Adleru i Jungu. U jednom radu predstavljenom na velikom strukovnom sastanku 1895, Janet je opisao eksperimente s njegovim subjektom, Leonie. On je bio u mogućnosti da lako hipnotiše mladu ženu, ne samo direktno u licem u lice situaciji, nego i na daljinu. Mogao je da joj daje "mentalne" sugestije koje bi ona tačno iznosila.132 Drugi su eksperimentatori ponovili ovu telepatsku indukciju hipnoze na daljinu. U nekim slučajevima su uz induciranje transa mogli da utiču i na ponašanje subjekta.133

James Esdaile izveo je više od 300 operacija i amputacija, mnoge od njih na bojnom polju, koristeći se samo hipnozom u svrhu anestezije. To se događalo u Indiji pre 1850.134 Njegova stopa mortaliteta bila je manja od 5%. Hitler je naciju kontrolirao svojom retorikom, toliko ubedljiv i hipnotičan govornik je bio. Kontrola nad podsvijesnim umom može da se, u zavisnosti od namera hipnotizera, koristi na dobrobit ili štetu.

Nema sumnje da se hipnozom može koristiti za utjecanje ili kontroliranje podložnog uma. Određene droge mogu povećati prijemčivost, a to je sve što je potrebno da bi se kontroliralo skupinu ljudi (bilo koje veličine) održavajući ih povodljivima, poslušnima i lojalnima. Um-podešavajuća, svjest-proširujuća droga LSD prvi put je proučavana na ljudima u ranim '50.

CIA je finansirala istraživanje elektromagnetske kontrole uma najranije već tamo 1960. Zloglasni projekat MKULTRA obuhvatao je, ne samo hipnozu i upotrebu psihodeličnih droga, nego i metodu bioelektrične osjetljivosti u svrhu nadzora i ispitivanja, kao i u svrhu pronalaženja tehnika za aktiviranje ljudskog organizama pomoću daljinskih elektronskih sredstava. U svedočenju pred senatskim pod-odborom za zdravlje i naučno-istraživački rad 21. septembra 1977., Sidni Gotlib, voditelj projekta MKULTRA, podsjetio je na tekuće interesovanje u vezi uticaja polja radio-energije na ljude koji se u njemu zateknu, i da li bi osoba mogla biti lakše hipnotisana ukoliko se nalazi unutar radio zrake.

Kongresni zapis iz 1977. godine sadrži izveštaj, od Senata odabranog, Odbora za proučavanje vladinih operacija uz poštovanje prema obaveštajnim aktivnostima ("The Church Committee"). Ovaj izveštaj detaljno opisuje istoriju tajnih eksperimenata kontrole uma (često nelegalno izvođenih na nesvesnim američkim građanima) provođenih od strane agencija vlade SAD. Pod kodnim imenom projekta MKULTRA ispitivane su tehnike poput psihoaktivnih droga, hipnoze, bio-elektronike, radio-hipnotičke intercerebralne kontrole (RHIC), elektronske disolucije memorije (EDOM), okultnih i parapsiholoških istraživanja, radijacije, mikrotalasa i ultrasonika. Nekoliko tehnika se pokazao prilično efikasanim. Jedan CIA-in "konsultant" pričao je Odboru o elektronskim implantima koji se koriste za daljinsku kontrolu uma. Drugi je govorio o sistematskom stvaranju višestrukih ličnosti u okviru individue u svrhu obavljanja obaveštajnih aktivnosti. Treći je govorio o stvaranju lažnih sećanja sa svrhom prikrivanja svih ostalih aktivnosti. Crkveni Odbor je, naravno, rekao: "Ne, ne!", a agencija je, naravno, obećala da će "stati i prestati."

Obaveštajne službe, pre svega CIA, sprovele su istraživanja na hiljadama ljudi, često bez njihovog znanja ili pristanka, bar tokom 60-ih.135 Jedna od mogućih primena takvih istraživanja je kontrola neprijateljskih populacija, i civilne i vojne. Podmuklija primjena takve tehnologije bila bi kontrola populacije sopstvene zemlje. Opisi istraživanja u ovoj zemlji prikazuju gnusnu panoramu ljudske nehumanosti prema čovjeku.136

Gledanje na daljinu razvijeno je u praktičnu vještinu koja se može naučiti. Pošto je to pre svega bio vojni projekat, verovatno u saradnji s obavještajnim agencijama ove zemlje, velika je vjerojatnost da je vještina razvijena ne samo kao špijunski uređaj, nego kao i oružje. U mentalnom stanju svesti potrebnom za gledanje na daljinu, gledalac se može fokusirati na ciljanu osobu ili lokaciju i percipirati detalje cilja. Postoji mogućnost da gledalac utiče na metu, čak do tačke da izazove smrt.

U revolucionarnom eksperimentu, Jose Delgado, neurofiziolog s medicinskog fakulteta svučilišta Yale, uspeo je da razjarenog bika zaustavi na svega stotinu metara od svog potpuno izloženog tijela. U ruci je držao malu crnu kutiju koja je emitovala radio signal prema sličnoj takvoj crnoj kutiji koja je sadržala mali prijemnik i bila pričvršćena između rogova bika. Signal je bio prenošen kao električni impuls kroz sondu ubačenu u bikov mozak. Korida se nalazila u Madridu, Španija. Godina je bila 1964., a Delgado je s elektronskom stimulacijom mozga (ESB) bio eksperimentisao skoro dvije dekade.138

Istraživanje se proširilo na stimulaciju bez ugrađenog prijemnika, koristeći elektromagnetna polja i usmjerene mikrotalase. Upotreba ne-smrtonosnih oružja uključuje specifične frekvencije mikrotalasa koji mogu da stimulišu određena područja mozga koja opet kontrolišu određene emocije i, kroz neurološko-fiziološke mehanizme, tjelesne funkcije. Zamislite bataljon pešadije kako napreduje kroz polje. Mikrotalasi se usmjere na njih i svi odjednom dobe napad dijareje. To bi obogaljilo svaki napor uključivanja u kopnene borbe.

Dokumentovano je da zvukovi, riječi, glasovi, čak i komande mogu da budu odaslane u um osobe sa ili bez ugrađenog prijemnika. Spekuliše se među autorima koji pišu o kontroli uma kako se čitava memorijska sekvenca, bilo vanzemaljske otmice ili ritualnog zlostavljanja satanističkih kultova, može implantirati telepatski ili putem elektromagnetske projekcije. Ove uspomene mogu biti aktivirane i ponavljane, u kompletu s emocijama, fizičkim senzacijama i glasovima ljudi.139 Čak kad bi takve inducirane halucinacije bile moguće, čini se neverovatnim da bi hiljade ljudi mogli imati slične halucinacije ponavljane alienske otmice, a opet s jedinstvenim i ličnim dokazima kao što su krvarenje iz nosa, implantati, ožiljci, trudnoće i gubitak trudnoće, pidžame okrenute naopako s ostacima lišća i trave na njima, i drugim uznemirujućim fizičkim efektima.

Sledeći nivo ovog istraživanja obuhvaća čitanje misli uz pomoć računarno prevedenih obrazaca moždanih talasa. Implantirani kompjuterski čip omogućavao bi osobi pristup računarnoj banci informacija i mogao bi se koristiti za direktnu komunikaciju s drugim osobama. Rezultat: kompjuterski potpomognuta telepatija. Ova vrsta čitanja misli bila je kulminacija CIA-inog cilja, deo operacije Artičoka140, tehnika za kontrolu ponašanja koje upošljavaju droge, hipnozu, elektrošokove, i ekstra-senzornu percepciju.

Obožavanje đavola verovatno postoji otkad i bilo koji oblik štovanja Više sile, ili Boga. Ljude se od trenutka rođenja trenira da predaju svoju moć i autoritet nekoj vanjskoj agenciji. Prvo su to roditelji, koji kontrolišu sve u životu deteta. Kasnije se, kao autoriteti, pojavljuju školski nastavnici, policajaci i politički lideri. Većina ljudi je poučavana o nekom nevidljivom Bogu koji posmatra svaki pokret i na kraju će suditi svakoj misli ili akciji. Pobuna protiv autoriteta prirodno počinje u detinjstvu usmjerena na roditeljsku kontrolu. Građanska neposlušnost indicira proboj iz kulturnog transa s nekim određenim pitanjima kao što su rasna ugnjetavanja ili protesti tokom Vijetnamskog rata.

Nipodaštavanje i odbacivanje Boga u vidu kraljevske figure u dugim haljama koja sjedi na prestolu na nebu može se manifestovati kao obožavanje đavola, ili satanizam, organizovani oblik takve aktivnosti. Seksualno zlostavljanje dece dio je satanističkih rituala. To može da izazove stanje poremećaja višestrukih ličnosti (MFD), koji je preimenovan100 u disocijativni poremećaj identiteta (DID).141 Učešće u organiziranim satanističkim kultovima često se u porodicama proteže kroz nekoliko generacija, a DID je od strane terapeuta često viđen kao multi-generacijsko stanje. Detaljno istraživanje satanizma izlazi van okvira ovog djela.142

Prema Bowart i Constantine, obaveštajne agencije već su dugo vremena aktivno uključene u aktivnosti kultova.143 Prisutni su elementi kontrole uma: droge, hipnoza, bol, kao i brljanje po natprirodnom. Kult je pripremljen izvor ljudskih subjekata, osoba s disocijativnim poremećajem koje mogu biti kontrolisane i programirane, moguće za špijune ili ubice. Prateći korijene CIA-e, preko OSS-a, njezina prethodnika, dolazimo nazad u nacističku Nemačku, i očigledno pitanje je: "Šta je prvo nastalo, satanističko ritualno zlostavljanje ili CIA?" Ne postoji spreman odgovor.

Postoji još jedan element kontrole uma koji se ne pominje u literaturi. Iako se obaveštajne operativce sumnjiči za spregu sa štovateljima đavola, ja sumnjam da oni prihvataju bilo koji pojam vezan uz postojanja stvarnih demona ili demonske opsednutosti. To bi bio veoma efikasan instrument kontrole nad drugima. Kletve, uroci čini i visoka crna magija nisu iluzije. Oni ljudi koji ne brljaju samo nego naprasito uranjaju u Tamni put, preuzimaju ulogu Crnih magičara, i nakupljaju si duhovnu (karmičku) taksu koja takvoj praksi pripada. Čovjek ne može sticati koristi od takve moći bez da propati nasuprotne posledice.

U našoj kliničkoj praksi tokom godina, otkrili smo prisustvo DFEa u svakom slučaju seksualnog zlostavljanja dece, uključujući i satanistička ritualna zlostavljanja. Neki su tvrdili da su se djetetu pridružili u ranom uzrastu, drugi se pojavljuju u vreme zlostavljanja. Uvek postoji nekoliko DFEa u sprezi sa počiniocima koji su uključeni u ovo grozno i destruktivno ponašanje. Imajući u vidu uspeh duhovnog otpuštanja na daljinu u slučajevima problematičnih pojedinaca, tehnika se koristi da bi se očistile obe grupe, i pojedinci i grupe počinilaca.

U svakom aktu nasilja, osvete, agresije, represije ili namerne kontrole druge osobe, prisutan je DFE uticaj. Saradnja s DFEima može biti nesvesna i pasivna, dobrovoljna, povremeno voljna, ili po pozivu potpuno svesno dogovorena. Uspostavljanje pakta sa đavolom možebitno je najštetniji izbor koje ljudsko biće ikada može napraviti.

Stranica 11 od 12 Sve stranice